Rozprawa o malarstwie/Rozdział LXXXI
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozprawa o malarstwie |
| Wydawca | Wojciech Gerson Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1876 |
| Druk | S. Orgelbranda Synowie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Wojciech Gerson |
| Tytuł orygin. | Trattato della pittura |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Niema tak czerwonéj, ani tak żywéj barwy, na żadnym punkcie ciała ludzkiego, jak odbity ciała pochodzące od świateł na ciele, a to na zasadzie tego co powiedziano w 3-éj i 4-éj księdze[1] mianowicie: powierzchnia wszelkiego ciała zacienionego odbiera barwę od przedmiotu oświetlonego, a to tém silniejszą im bliższym jest ten przedmiot, a tém słabszą im ten przedmiot jest dalszym i im ciało ocienione jest większém, będąc bowiem, wielkiem, przeszkadza odbiciu się przedmiotów otaczających będących częstokroć rozmaitych barw, przecinających odbicie najbliższych przedmiotów małych; nie przeszkadza to jednak, aby nie odbijała silniéj światła mała barwa blizka niż rozciągła odległa. W 6-éj księdze o perspektywie powiedziano: przedmioty wielkie mogą się znajdować w takiéj odległości, iż się wydawać będą o wiele mniejsze od małych blizkich.
