Rozprawa o malarstwie/Rozdział LXXXIX
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozprawa o malarstwie |
| Wydawca | Wojciech Gerson Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1876 |
| Druk | S. Orgelbranda Synowie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Wojciech Gerson |
| Tytuł orygin. | Trattato della pittura |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
ROZDZIAŁ LXXXIX.
O stawianiu postaci ludzkich.
O ile bok D A zmniejsza się przez stanie, o tyle bok przeciwny powiększa się, czyli o ile część D A zmniejsza się w mierze, o tyle przeciwna wzrasta na mierze przyczém pępek nie zmienia swéj wysokości, jako téż koniec dolny linii środkowéj tułowia a to zniżenie[1] spowodowane jest tém, że gdy ciało spoczywa na jednéj nodze, noga ta przypada w środku umieszczonego na niéj ciężaru; ztąd wypada, że środek pleców wychodzi z pionu, przechodzącego przez środki powierzchni ciała, a gdy linija środkowa coraz bardziéj się nagina górnym swym końcem po nad nogę utwierdzoną, linje poprzeczne o równych kątach nachylają się końcami swemi na stronę która spoczywa jak to wskazuje A B C.
Fig. 9-a.
