Słownik etymologiczny języka polskiego/łaskotać
łaskotać; łoskotać u Mickiewicza, Słowackiego, z ruską wokalizacją. [1]
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
łaskotać, łaskotki, łaskotliwy, łasktać, p. łechtać, łesktać.
