Słownik etymologiczny języka polskiego/śmietana
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
śmietana, śmietanka, śmietanczarka, w 15. wieku śmiotana, śmiotanka (Rej); od nas Niemcy pożyczyli, Schmetten, a w innej postaci Schmant; prasłowiańskie; słowień. smetena i smetana, czes. smetana, u Załabian smatona (pomylone chyba, co u nich nie dziw). P. mieść, niby »zebrana«; por. maślanka; ie bez przegłosu, podobnie jak umietać, umietacz, w 16. wieku ogólne.
