Słownik etymologiczny języka polskiego/śniadać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku

›››

[551] śniadać, śniadanie, śniadanko, pierwotna postać złożenia przyimka sŭn (=‘ze’) i pnia jad(ać); tak samo przez cały 15. wiek mówiono śniedz, ‘zjedz’, p. snieść; sniadny, ‘jadalny’, »śniadki ciał«, ‘zjadki’. Por. śniedny. Prapolskie.