Słownik etymologiczny języka polskiego/żąp
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
żąp, żąpia, ‘zbiornik wody’, z niem. Sumpf, w 15. wieku tylko żump, żumpiarze, ‘strycharze, co cegły robią’, w żumpiu (‘studni’) wodę do tego mają. Linde wprowadził mylną pisownię z rz-, ależ rząp (p.) całkiem co innego, prasłowiańskie.