Słownik etymologiczny języka polskiego/Mierzeja
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
Mierzeja, niem. Nehrung, przesmyk dzielący zatokę Kurońską od Bałtyku, u Klonowica (1600 r.) i i., z *nierzei, Nehring, a to z prus. jej nazwy Nerge, r. 1251 Neria, 1258 Nergia, litewska rzeka Neris, prus. Narge i Narus; p. nor.