Słownik etymologiczny języka polskiego/banialuki
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
banialuki, ‘bajdy’, od królewny Banialuki, bohaterki pierwszej drukowanej a oryginalnej bajki polskiej Hier. Morsztyna; z niej się w czasach stanisławowskich natrząsano, bo postaci bajek i romansów schodzą na typy, por. seladon, lowelas. Jak Morsztyn wpadł na to imię (Banjaluka, w Bośni, czy od olejkarzy węgiersko-słowackich?), nie wiem.