Słownik etymologiczny języka polskiego/barszcz
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
barszcz, prasłowiańska nazwa dla ‘heracleum’, por. świni barszcz, barszczyca w 15. i 16. w. dla ‘delphinium’; u nas od 18. w. nazwa ‘zupy kwaśnej z buraków’ (ale i ‘żuru’, barszcz biały), co zastąpiły pierwotny barszcz; od ostrych, kończatych liści, niem. Borste, Bürste, ‘szczeć, szczotka’; pień ten sam, co i w bark (p.); por. ind. bhrsztisz, ‘szpic, kant’; prapostać naszego: bŭrst-j; czes. brszt, rus. borszcz (nazwa zupy od nas!), słowień. brszcz: wszystko ‘heracleum’.