Słownik etymologiczny języka polskiego/bierzmować
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
bierzmować, z czes. birzmowati, a to z niem. dawnego firmōn, firmen, z łac. firmare, confirmare; w pożyczkach od 9—12. w. oddają Czesi (a my za nimi) niem. f przez b (p. barwa, berło, bażant), łac. firmare, niby ‘ustalić, utwierdzić’; protestanci zowią to dziś Einsegnung. Nasi różnowiercy łączyli dowolnie tę nazwę z bierwionem (p.).
