Słownik etymologiczny języka polskiego/ceregiele
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
ceregiele i cergiele niegdyś do stroju niewieściego należały, »pierścień i ceregiele« jeszcze u Zimorowica r. 1660, przedtem w ustawach miejskich (jak bryndy); zeszło później z ‘upominków’ na ‘korowody i ceremonje’, ceregielować się, ceregielant; z niem. widocznie; czy z Zieren, Ziererei właśnie, co także znaczenie odmieniło od ‘stroju’ do ‘ceremonij’?