Słownik etymologiczny języka polskiego/chędogi
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
chędogi, ‘czysty’, chędożyć, ‘czyścić’. Prasłowo; cerk. chądog, ‘mądry’, chądożsĭtwo (rus. chudożestwo), ‘sztuka’, właściwie, jak chąsa, tylko u nas i u Bułgarów; przyrostek -og do chąd-, z skond-, por. lit. (bez -d) skanus, ‘smaczny’, skonēti, ‘smakować’ (?).