Słownik etymologiczny języka polskiego/chytry
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
chytry, chytrze, chytrość, chytrek i chytrzec, chytrzyć, częstym u przymiotników przyrostkiem -r od chyt-ania (‘chwycenia’) urobione; prasłowiańskie to, o ‘zręcznym, przebiegłym’ i ‘prędkim’; por. wymienione pod chwytać lit. kutrus, ‘zwinny’.