Słownik etymologiczny języka polskiego/ciapać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ciapać, »ciapu-groch, ciapu-kapusta«, o ‘chodzie niedołężnym (i po błocie)’ i o ‘niedołędze’; dźwiękonaśladowcze; por. wyżej capnąć.
