Słownik etymologiczny języka polskiego/ciało
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
ciało, Boże ciałko w 15. wieku, cielsko, cieleśny (dawniej i cielestny, mylne), wcielić, wcielać; ciało, jak niebo, pień na -es, dlatego cielesny. Prasłowo; powszechne, ale w cerk. těło o znaczeniu różnorakiem, ‘obraz’, nawet ‘słup’ i ‘namiot’; brak dalszych odpowiedników, bo łotew. tels, ‘obraz’, ‘cień’, może pożyczka z rusk. Przyrostek -ło do tego tě-, co i w cień?