Słownik etymologiczny języka polskiego/dek

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

dek i deka, ‘pokrycie końskie’ i i.; »koń dekiem przychędożony«, Lorichius 1557 r.; »krzywoprzysięstwu swemu deki szukał«, r. 1564; »musi z nich tę dekę zdjąć«, r. 1566; »pod dekiem tej skóry«, Potocki; ale u koni: »dla kładzenia deków«, »pod dekiem«; dekiel, Potocki; z niem. Decke, Deckel. Co innego deka, ‘sztylet’, w 16. wieku częste; p. daga.