Słownik etymologiczny języka polskiego/doszto
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
doszto, ‘doszło się’, »doszto tego i wierzono«, »jeśliby doszto tego nań«, »którym tego fortelem doszto«; w 14.—17. w. częste; p. szedł; por. doszły, niedoszły.