Słownik etymologiczny języka polskiego/drzeń
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
drzeń, drzon(ek), p. rdzeń, jeszcze 1500 r. ogólne, czes. drzeń, o ‘treści drzewa’, ‘jądrze’; drzenisty, drzenność; rdzeń przestawka z drzeń.
