Słownik etymologiczny języka polskiego/drzewo
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
drzewo, drzewny i drzewiany, zbiorowe drzewie; drzewko, drzewce (‘kopja’, Rej i i.); złożone: drzewostan, drzeworyt. Prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian, z *derwo, rus. dierewo, serb. drijewo (i ‘okręt’), czes. drzewo, zbiorowe drziwi; na Litwie derwa, ‘smoła’, darwoksznē, ‘pochodnia’, niem. Teer, ‘smoła (smolaki)’, celt. dervus, ‘dębina’, iryj. derb, ‘pewny’; tu należą drwa, drzewiej, zdrowy (p.); drzewsko, ‘mary’, r. 1500.
