Słownik etymologiczny języka polskiego/ducza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ducza, duczaja, narzeczowe duca, ‘dołek w żarnach do wsypywania zboża’, ‘jamka’ (i w górnictwie), ‘rura’, ‘kosz’; wyraz rdzennie słowiański (por. nazwę Dukla), czes. duczeje, ‘wodospad’; p. dukwieć, ‘ślęczeć’.
