Słownik etymologiczny języka polskiego/forsa
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
forsa, dawniej forca i forc, forsować, forsowny, z włos. forza, forzare, franc. force, przez średniowieczne forcia z łac. fortis, ‘dzielny, silny’; stąd i forteca (włos. fortezza, właściwie ‘siła’, por. naszą twierdzę, p.), i fortyfikować z fortyfikacjami, i forty (franc. fort).