Słownik etymologiczny języka polskiego/ginąć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ginąć z *gib-nąć, p. gubić i giąć; zginąć, i z innemi przyimkami: za-, wy-, po-, prasłowiańskie; rus. ginut’, i z nowo wstawionem b: gibnut’, już w cerk. gybnąti, ‘ginąć’, wedle gybati, gyblją, ‘giną’, (po)-gyběl’ (u nas z małorus. pohybel, na pohybel), ‘zguba’, ‘zginienie’, rus. gi(b)nut’, pogibat’, czes. hynouti, zhynouti.
