Słownik etymologiczny języka polskiego/gnębić
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
gnębić, gnębiciel; powtarza się w innych językach słowiańskich, ale z dziwną odmiennością: małorus. honobyty, hnobyty, ‘gnębić’, rus. gonobiť, ‘zbierać’, ‘troszczyć się’, słowień. gonoba, ‘zniszczenie’, staroczes. hanobiti i hanubiti, ‘dręczyć’; dalej gnjabiti, narzeczowe (morawskie), serb. i słowień. gniawiti. Przytoczyliśmy te słowa już wyżej, pod ganić.