Słownik etymologiczny języka polskiego/grosz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
grosz, zdrobniałe (mylne) grosik, jak i grosiwo (poprawne: groszywo, groszysko), groszowy (w 15. wieku jeszcze i groszewy), groszówka, groszak) z czes. grosz, z łac. grossus (‘gruby denar’, w przeciwieństwie do dawnych cienkich blaszek, »brakteatów«); z czes. (nie naodwrót!) pożyczyli i Niemcy swój Grosch(en), którego sch byłoby inaczej niezrozumiale, bo tę nowa monetę najpierw w Pradze bito; stąd i nazwa czeski na ‘grosz’, np. na Śląsku. Od nas na całą Ruś; jest i na całym Bałkanie, ‘piaster’.
