Słownik etymologiczny języka polskiego/grzęznąć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
grzęznąć, za- lub u -grzązł, grzązki i grzęzki, grzęzawisko, grząznąć, grzęzy (‘ciężarki’ i ‘osad, fusy’, zgręzy), grzęzidło i gręzidło albo grędzidło — już w tem słowie mieszają się obie postaci: grzęz-, i z wokalizacją o: grąz; czasownik grązić, częstotliwe grążać, pogrążać, którego ż zastąpiło pierwotne prawidłowe z w grążyć, pogrążyć, zagrążyć się; cerk., rus. i inne zatrzymały prawidłowe z: pogrąziti (pogrążą, pogrąziszi), rus. gruz, ‘balast’, gruzit’, ‘ładować (okręt)’. W lit. liczne odpowiedniki obu postaci: grimsti, ‘tonąć’, gramzdyti, ‘pogrążać’. Obok postaci z nosówką mamy postać z u: p. gruz, lit. graużas, i gryz ; por. lit. grumsłas, ‘bryła’, grumsti, ‘trzeć’.
