Słownik etymologiczny języka polskiego/kapa, kapica

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

kapa, kapica, ‘przykrycie’, ‘suknia zakonna’; kapka, ‘czepiec’; »kapki na bucie«; z łac. cappa, powszechnej w Europie nazwy dla ‘nakrycia głowy, kapuzy’, ‘płaszcza z kapuzą’ (niem. Kappe, franc. chape, włos. cappa; toż na Bałkanie całym). Por. kapelusz, kaptur, kapalin. Narzeczowe kapie zdaje się czeskiem; kapicznik, ‘mnich’.