Słownik etymologiczny języka polskiego/klapa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
klapa, ‘pokrywka’, »klapka na muchy«, z niem. Klappe. Ale czasownik klapać, klapnąć, odmianka od klepać (p.); klaps, klapsnąć, obok niem. Klapps, dźwiękonaśladowcze własne.
