Słownik etymologiczny języka polskiego/kołat
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kołat, kołatek, kołatka, kołatać (kałatać), przyrostkiem -at (zamiast -ot lub -et) od tego koł-, od którego i kłócić (p.) pochodzi. U Czechów przyrostek -ot w kolotiti, ‘robić masło’, kolot, ‘rotacja’, kolotati i koláceti se, ‘chwiać się’.
