Słownik etymologiczny języka polskiego/komin
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
komin, kominek (i ‘szkiełko od lampy’; ‘sus’: »wywinąć kominka«, o zającu), kominiarz, kominiarczyk, kominowe (opłata); z niem. Kamin z romańskiego i łac. caminus z grec. kaminos; nasze o z a, jak w obiecadło, lokaj itp.