Słownik etymologiczny języka polskiego/korzkiew
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
korzkiew, drugi przyp. pierwotnie korzekwie (stąd Korzekwica), jak cyrkiew, cyrekwie, rzodkiew, rzodekwie; »kiela murarska albo korzkiew« około r. 1500; ‘łyżka z kory wyrobiona’; korzekwica (‘plantago’), nazywa się u Stanka r. 1472 i łyżczycą (u Czechów panská lżíce).