Słownik etymologiczny języka polskiego/kudła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kudła, przeważnie tylko l. mnoga: kudły; kudłać i kudłacić, kudłaty, kudłek; na Rusi rodz. nijakiego, kudło; forma oboczna z u do kędziory (p.).
