Słownik etymologiczny języka polskiego/mój
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
mój, urobione jak twój i swój; Litwin ich nie zna, ale w staropruskiem majs, twajs; podobnie łac. meus (z *mejos) i (z innym przyrostkiem) niem. mein, wszystko od pnia powtarzającego się w mi; mojski, jak swojski (p. swój); mojaśty mówi się do żony już w 17. wieku; ludowe moiściewy.
