Słownik etymologiczny języka polskiego/męka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
męka, męczyć, męczennik (z podwójnem n, zamiast poprawnego męczenik); męczennica, ‘katownia’, r. 1553; męczyciel, męczarnia, zmęczyć się, męczeński, męczeństwo; p. mąka; od pnia menk-, ‘gnieść’, z wokalizacją o: monk-, i krótką nosówką (czes. muka). Tak samo u wszystkich Słowian: cerk. mąka, mącziti, itd.