Słownik etymologiczny języka polskiego/międlić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
międlić, międlica dla lnu lub konopi, przyrostkiem -dło od miąć (p.). Prasłowo; rus. mjało, z *mędło, czes. miedlice, miedliti, ‘miąć’ i ‘międlić’.
