Słownik etymologiczny języka polskiego/obierz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
obierz, dziś mylnie i przez sz, ż, pisane, ‘sieć’, a raczej ‘sznury do sieci’ (»urób sieć... osadź ją obierzami wkoło«, 1584 r., »wierzbca tak długa jako i sieć«); złożone z ob- i prasłowa wĭrw’, ‘powróz’, cerk. wrw’, rus. wierw, wieriowka, serb. wrwca, ‘sznur’, ‘szpagat’; u nas tylko z b (a od nas wirbe w pruskiem), wirzbca, ‘pas’, w psałterzu (zam. wirzwca); słowo poszło od pnia wer-, ‘wiązać’, z przyrostkiem -w’ (tak samo jak bĭrw’, ‘belka’, od ber, p. bierwiono); lit. wirwē, ‘powróz’. »Obieżne knieje«, r. 1618, czy nie obierzne, ‘opasane sieciami’ (?).
