Słownik etymologiczny języka polskiego/obli
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
obli, obły, ‘okrągły’, obłość, dziś zapomniane (Czesi je zachowali: oblem, oblo, ‘okrągło’); oblina, ‘okręg’; »chłop obelny«, ‘co do okręgu, opola, należy’ (u nas o bartnikach mawiano); prasłowiańskie; serb. oblina, oblost, oblast, ‘okrągłość’, cerk. obł, z *obwł od pnia wel- (p. wał).