Słownik etymologiczny języka polskiego/oblik
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
oblik, pisane i oblig i z łaciń. obligacją (od obligare, ‘zobowiązywać’) mieszane, w 15.—17 wieku, ‘pozór’, ‘warunek’ (np. r. 1500 oblig ‘conditio’); od obliczyć, por. rus. obliczit’; p. lik.