Słownik etymologiczny języka polskiego/odrwić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
odrwić, p. drwić (pod drewno); odrwisz wedle porwisz; »na odrwisz«, ‘na zdradę’, Potocki; odrwiświat.
