Słownik etymologiczny języka polskiego/odziać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

odziać, p. dziać; odzienie służy wyłącznie ‘ubiorowi’ i ‘zbroi’, odzieniec w biblji, ‘giermek’; odziew, a mże (dziś tylko przyodziewek), i odziewnica, ‘gdzie odziew przechowują’; odziedza, ‘pokrywa’: »odziedzą ciemności oczy zaszłe«, »czarną odziedzę«, Potocki; odziecka, ‘błona, łupina’; dziś niemal wyłącznie odzież, co jednak wcale nie pożyczka ruska, za czem przemawiałaby tylko odzieża Potockiego i późne zjawienie się słowa; mogło powstać rodzimie wedle kradzież itp.