Słownik etymologiczny języka polskiego/pęga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pęga, pąga, w dawnym języku, ‘pręga, znak od bicia’, i sam ‘bicz’, rus. puha; »Rusin« Orzechowski tę postać zatrzymał: puha. U innych i puwa.
