Słownik etymologiczny języka polskiego/pęzieć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pęzieć, przeważnie we złożeniach: papęziały, ‘nabrzmiały’, papęziak lub papęźniak, ‘dziecko z dużym brzuchem’; napęziały; rus. puzo, ‘brzuch’; p. pyzać; pień więc o podwójnej postaci: z nosówką, i z y - u.
