Słownik etymologiczny języka polskiego/pięść
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
pięść, piąstka (i pięstka dawniej?); do piędź, z przyrostkiem -t’; inni łączą ją czyto z niem. Faust, czy z lit. kumstē (prus. kuntis !); niem. dawne fūst z *funhsti-. Tak samo u wszystkich Słowian: cerk. pęst’, czes. piest’, rus. piast’, itd.