Słownik etymologiczny języka polskiego/przyzwoity
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
przyzwoity, nieprzyzwoitość; już od 16. wieku stale tak, ale jeszcze i wtedy istniała (np. u Kromera i i.) dawniejsza postać bez z: przywoity; złożone z przy- i woj- od wić, p.; znaczy ‘to, co się przywija, przynależy’; dlatego mówią: »przywoita (t.j. rzecz), aby...«, »jako to głupim przyzwoita«. Wyłącznie polskie.
