Słownik etymologiczny języka polskiego/rać
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
rać (14. wiek), racica, ‘kopyto rozdwojone u bydła’; niemal tylko nam znane; u innych Słowian ‘oszczep, spisa’, ratiszcze, ‘rękojeść raci’, łużyc. racić, ‘założyć drogę’.