Słownik etymologiczny języka polskiego/rycerz
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
rycerz, rycerka, rycerski, rycerstwo, rycerzować, z niem. Ritter, czes. rytirz, z nieprawidłową wymianą c zamiast ć (jak w Walcerz z Walter); niem. Ritter właściwie ‘jeździec’, od reiten, ‘jeździć’, z flandr. ridder.