Słownik etymologiczny języka polskiego/rynka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
rynka, ryneczka, ‘naczynie kuchenne z rączką prostą’, z niem. Reindel (czes. rendlík, rendlice); stąd (?) i rądel, rądlik, pisane i przez on: rondel, niby z franc. rondelle, z czego poszedł tylko rondel forteczny.