Słownik etymologiczny języka polskiego/skróś
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
skróś, nawskróś, cerk. krozě, serb. krozě i skrozě, rus. skroz i skreź, małorus. skriź i kriź, czes. skroz i skrz, należy do cerk. czrěz i czrěs, rus. czerez, co z *kerz- poszło; lit. skersas, ‘przeciwny’ (o kierunku, ‘boczny, przeczny’), prus. bez s-: kersan = czerez, ‘przez’; innemi słowami: obok skers- jest oboczne (z wokalizacją o) skros-; grec. en-karsios, ‘krzywy, ukośny’; rs nie przeszło jednak, jak zwykle (por. groch i i.), w rch.