Słownik etymologiczny języka polskiego/skrzynia
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
skrzynia, skrzynka, w średniowieczu obok siebie Krzynki i Skrzynki, Krzynno i Skrzynno; prasłowo, bynajmniej nie pożyczka z łac. scrīnium, niem. Schrein, ‘szafa’. U innych Słowian i z sz-: szkrinja (słowień.), i z y: rus. skrynja (por. nasze krynica z krzynica). Znaczenie pierwotne o ‘otoku, otworze’, już w cerk. przeniesione na ‘schowek’; lit. skrijos, ‘otok’. P. skrzydło.