Słownik etymologiczny języka polskiego/spacer
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
spacer, spacerować, zamiast spacjer (jak oficer zamiast oficjer); jest i spacyr; u Reja jeszcze całkiem z łacińska: »spaciatum chodzić«, ‘na spacer’, spacjować; my to zastąpili słowem niemieckiem (spazieren). Od łac. spatium, ‘wolny przestwór’ (stąd i spacjować, ‘rozstawiać czcionki w druku’), od tegoż pnia co i nasze spiech (p.).