Słownik etymologiczny języka polskiego/strzecha
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
strzecha, ‘dach’, podstrzesze; prasłowo; wywodzą od tego strei-, co w strój (p.), z przyrostkiem -ch (jak w śmiech); znaczy i samą ‘budę’ (r. 1500), podobnie dziś u Kaszubów (stresza); u wszystkich Słowian bez wyjątku, ‘dach’.